En met één knip in de vingers waren we drie jaar verder. Drie jaar! We zeggen het wel vaker maar de dagen vliegen om als je druk bent. En hier in Spanje lijkt dat wel in het kwadraat. Dat we druk zijn dat zal niet onopgemerkt zijn gebleven. Ik merk dat ik niet echt een social media type ben. Ik doe echt mijn best maar ik ben altijd net te laat met die foto. Ik geniet gewoon teveel van het moment en als ik bedenk mijn camera erbij te pakken ben ik meestal te laat.
De meeste volgers vinden het leuk om ons als gezinnetje te zien. En als er iets is waar ik een hekel aan heb is het een foto van mezelf posten! Haha! Sorry allemaal. Maar ik zal mijn best doen de komende periode wat meer van ons leven hier te delen. Het draait natuurlijk niet allemaal om alleen werken, ook al heeft dat voor ons wel prioriteit. Ik kan nog niet in de tuin zitten en écht genieten van alles om me heen. Het opkomende onkruid weet altijd mijn blik te vangen of de dwarrelende blaadjes op de grond. En voor je het weet sta ik weer onkruid te trekken of te vegen.
We hebben inmiddels het terras achter het zwembad ook getegeld en hier willen we voor het hoogseizoen een overkapping plaatsen. We hebben het plafond in appartement 1 in de slaapkamer geisoleerd en er zijn nog een aantal klussen die we voor het hoogseizoen klaar willen hebben.
Er is altijd wat te klussen en het is leuk dat we gaandeweg een en ander kunnen aanpassen. Naast het renoveren van ons huis neemt Steven ook klussen aan buiten de deur en daar geniet hij nog steeds volop van. Het is zijn passie en het geeft hem veel voldoening. Hij werkt voornamelijk voor Nederlanders die veel waarde hechten aan zijn duidelijke planning en afwerking en dat is helemaal terecht, het is een echte vakman met liefde voor zijn werk.
Pip en Riff genieten enorm van het Spaanse leven. Ze wonen nu bijna net zo lang in Spanje als dat ze in Nederland hebben gewoond. Ze weten niet beter dan dat dit hun thuis is. We komen nog geregeld in Nederland maar ze weten niet eens meer in welk huis we hebben gewoond. Toen we een paar weken geleden in Nederland waren renden ze als twee losgeslagen projectielen de straat over om met hun blote handen de sneeuw van de grond te schrapen. Riff verwonderde zich over het feit dat er zoveel fietsers achter elkaar reden. Schoolgaande jeugd noemt men dat. Dan moet ik toch wel lachen om onze verspaansde kaaskoppies.
In Spanje naar school gaan is een feestje. Er is veel oog voor kunst en cultuur. Ook wordt er veel betrokkenheid van ouders verwacht. Pip en Riff gaan iedere dag met plezier naar school en dat is voor ons het allerbelangrijkste. Ze spreken inmiddels vier talen. Soms moet ik zelf even een stapje terug doen en vertrouwen op het Spaanse onderwijs want voor mijn gevoel gaat het allemaal erg langzaam. (Net zoals de rest hier, ik weet het...!) Maar het komt uiteindelijk allemaal op z'n pootjes terecht. 'No te preocupes' is dan ook mijn nieuwe stopwoordje. 'Maak je geen zorgen.'
Met de honden gaat het ook nog allemaal goed. We zijn inmiddels twee konijnen en twee vissen rijker. We hopen nog steeds dat we in de toekomst geitjes of kippen kunnen houden maar hier wil ik me eerst goed over laten informeren aangezien er laatst een vos op het konijnenhok stond.
Met ons bedrijf gaat het nog steeds ontzettend goed. Afgelopen seizoen waren we nagenoeg volgeboekt en kregen we heel veel terugkerende gasten. Het was echt een feestje, we hebben er dubbel en dik van genoten! En ook dit jaar blijven de boekingen binnen stromen. We zitten alle vakantieperioden al bijna vol maar ook komen er veel gasten buiten het hoogseizoen. Inmiddels vind ikzelf het naseizoen ook het heerlijkste. Ik loop sinds jaren weer hard en zit lekker in mijn ritme. In Nederland vond ik het in januari echt heel koud s ochtends maar hier komt het zelden onder het vriespunt. En dan het adembenemende uitzicht niet te vergeten. En nee, het zal nooit wennen! Terwijl ik dit typ werk ik een blik naar buiten. Het is half vijf in de middag en de bergen worden dan prachtig belicht door de zon. Het is een voorrecht om hier te mogen wonen en werken. En daarmee sluit ik deze blog af.
Een hele fijne zondag lieve allemaal! Een dikke zoen uit Llíber!